Empires of the Void II

1. Gegevens

• Minimum leeftijd: 13+
• Spelduur: 30 minuten per speler
• 2-5 spelers
• Spelauteur: Ryan Laukat
• Uitgeverij: Red Raven
• Illustraties: Ryan Laukat
• Taal: Engels
• Jaar van eerste uitgave: 2018

2. Twilight Imperium in 80 minutes

• Ik heb ondertussen 4 sessies met Empires of the Void II er op zitten en ik kijk uit naar de volgende.
• Empires of the Void II is geen spel voor wie net zijn eerste pasjes op het Catan-bord zet of net kennis maakt met de Carcassonne-tegels. It’s a gamers game. De opstelling kan velen al ontmoedigen. Het is een hele puzzel van materiaal. Je moet planeten selecteren, goederen plaatsen, een reeks fiches schudden en op de juiste plek zetten. Het samenstellen van de kaartendeck is ook een uitgekiend klusje.
  Let wel, geen enkel van die opstellingselementen is overbodig en zij zorgen ervoor dat telkens een nieuw deel van de ruimte ontstaat met zijn eigen omstandigheden en verhaallijn.
• Achter dit spel zit ook een verhaal. Telkens ik dit spel aanleer, begin ik daarmee. Je bent de kapitein van een wereldschip van je ras. Dat wereldschip is een soort van Ark van Noach waarmee jij je thuisplaneet bent ontvlucht samen met enkele dappere overlevenden. Het agressieve Kuross Keizerrijk heeft je thuisplaneet veranderd in een post-apocalyptische woestenij. Je bent gevlucht naar deze uithoek van het heelal. In deze sectoren zijn enkele bewoonde en onbewoonde planeten. Het is aan jou om hier een nieuwe thuishaven uit te bouwen. Jammer genoeg ben jij niet de enige. Alleen wie de meeste invloed kan opbouwen in dit stukje van het heelal, kan zijn ras een nieuwe toekomst bieden.
• Bedoeling in dit spel is dat je zoveel mogelijk overwinningspunten verdient. Dat kan je doen door planeten te controleren, bondgenootschappen te sluiten, installaties te bouwen, nieuwe technologieën te ontwikkelen en doelstellingen te behalen.
• Twilight Imperium blijft mijn pinakel, de koningin der spelen. Het blijft voor mij het ludiek hoogtepunt.
  Alleen is die koningin welhaast onspeelbaar. Om Twilight Imperium te spelen heb je een complete dag nodig en een stel spelers die het mentaal en fysiek aan kunnen.
• In de loop der jaren zijn er veel spelen die zich er op beroemden dat zij een Twilight Imperium light waren. Zij faalden veelal op dezelfde pijnpunten. Ofwel ontbeerden ze de achtergrond en werden ze zo light dat ze gewoon smaakloos waren. Ofwel gingen ze de droge calculus-toer op en waren het beste rekenaars die geheid wonnen. Ofwel waren ze zo complex dat ze bijna even lang duurden als Twilight Imperium zelf. Dan kon je beter bij het origineel blijven.
• Ryan Laukat heeft een spel gemaakt dat de naam Eight-minute-empire draagt en dat zo heette omdat naar verluidt één sessie in 8 minuten werd gespeeld. Ik vind het toepasselijk om Empires of the Void II de “80 minuten versie te noemen van Twilight Imperium” te benoemen. Empires of the Void II geeft mij die ervaring van betrokken te zijn in een grand space opera. Maar dan wel speelbaar in een normaal tijdsbestek van enkele uren in plaats van een halve dag.
• De rol die je vervult in Empires of The Void II verschilt van die van Twilight Imperium. In de laatste bij je de Galactische leider van een compleet imperium, terwijl je in het eerste “slechts” gezagvoerder bent van een wereldschip.
• Empires of the Void II speelt ook anders. Op je spelerskaart staan wel technologieën en bouwwerken, maar die je gaat daar slechts een klein deel van realiseren. Je kan planeten veroveren, maar meestal is het interessant om een bondgenootschap te sluiten. Dat brengt soms meer punten op en altijd meer voordelen. Terwijl je in Twilight Imperium complete vloten commandeert, stuur je hier slechts één groot schip en enkele kleinere sloepen.
• In Empires of the Void II wordt een stevig robbertje gevochten. Op grootmoeders wijze met dobbelstenen. Ik hou van “op grootmoeders wijze”. Weliswaar aangevuld met kaarten en krachten, dus neen, het is geen risk-dobbel-feest. Maar je moet je gevechten kiezen en ook niet verwachten van alles te behouden. Hier moet je kien je operaties uitkiezen.
• Het hart van het spel zijn de power-kaarten. Daar staat een groot cijfer van 1 tot en met 4 op. Die power kan je gebruiken om te vechten, te bouwen, je kansen bij een politieke interventie te vergroten, enzovoort. Maar er staat ook een tekstgedeelte op. Dit zijn missies en variëren van gewapende overvallen, transportopdrachten, bouwprojecten, handelsactiviteiten tot het voeren van een goed gesprek tussen aliens onderling. Die missies leveren dikwijls de bouwstenen op voor een goede relatie (in het spel heten die influence-points die tot bondgenootschappen kunnen leiden. Dit vind ik leuk in dit spel: je kan vriendjes worden met een volk door je goed te gedragen of je kan die weirdo-freaks afknallen. Aan jouw de keuze.
• Tactische tip: maak gebruik van die tekstkaarten. In tegenstelling met bijvoorbeeld Eclips is dit geen turtle-game. Dat laatste is een empire-building game engine waarbij je braaf in je hoekje blijft zitten opbouwen aan je eigen punten-effecten-eenheden-bonus-machine om die dan in de twee laatste beurten los te gooien op je medespelers. Maar bij die spelen vraag ik me af waartoe die eerste twee speluren er toe doen. Niet bij dit spel. Vanaf beurt 1 moet je gaan plannen om het maximaal effect uit je kaarten te halen. Want dit spel gaat verrassend snel. Je hebt geen tijd om je eigen ideale punten-braak-machine op te bouwen. Vanaf het begin is het een race die je moet uit roeien met de riemen die je hebt.
• Er zijn uitzonderlijk veel variabelen in de set-up aangeboden bij dit spel: planeten die wel of niet meedoen, een volk dat roet in het eten komt strooien, elke planeet heeft een set van 4 event-cards waarvan telkens in een spel voorkomt. Laukat heeft er voor gezorgd dat jij je niet snel gaat vervelen.
• En nu moet ik wel iets vertellen om mensen te waarschuwen. Het aandeel pech-geluk in dit spel is groot. Je hebt dobbelstenen, onvoorziene effecten en vooral de 3 kaarten waarmee je begint kunnen je dag maken of breken. Zelf vat ik dit op als een uitdaging en een element van verrassing, maar ik kan me inbeelden dat dit voor sommige spelers, die ik overigens begrijp en respecteer, te veel van het goede is. Ik kan het pruimen, ook al om dat rest van het spel zo een leuke avontuurlijke belevenis is en ook omdat je met een beetje goede wil twee partijen op een spelavond kunt doen. Niet de eerste keer, want de speluitleg en vooral het spel leren soupeert wel wat tijd op.
• De oplettende lezer ziet dat ik ondanks de tegenpunten mijn enthousiasme voor dit spel moeilijk kan verbergen. Ik ben dol op het eigenzinnige, hoekige tekenwerk van Ryan Laukat, met dat snuifje droge, typisch Belgische magisch surrealisme. Ik proef een beetje Paul Delvaux, een tikje Hubert Lampo, een lepel Storm (stripreeks van Martin Lodewijk en Don Lawrence) maar vooral veel Ryan Laukat. 3D gaat hem iets minder beter af. Enkele van de plastic wereldschepen zijn aanvaardbaar. Maar het blauwe lijkt op een arbitersfluitje en het gele op een bundel lucifers. Nu ja, in dat opzicht ben ik verwend door de schepen van Star Wars en Star Trek.
• Waar ik ook veel respect voor heb is de regelboek. Elke situatie is gedekt door de regelboek. Laukat doet het zonder FAQ. Bravo. Daar kunnen menig kickstarter-jongens een lesje aan nemen.
• Empire of the Void II is spel in een niche waar ik al veel dingen van heb. Maar de deugdelijkheid van de spelmotor, de aangeboden rijkdom van afwisseling van avontuur en beslissingen die er toe doen en de aangename tijdsduur maken dat deze doos op de plank te recht komt in mijn collectie met het opschrift : “Wordt niet verkocht of uitgeleend”.

3. Koopadvies (tip: shop bij Lotana’s Spelmagazijn)

Koop Empires of the Void als jij…

• liefhebber bent van avonturen in de ruimte
• de Twilight Imperium-ervaring wil hebben maar zonder dat jij je slaapzak wil meenemen
• Han Solo toch een goede film vond

Laat dit spel liggen als je …

• op ziet tegen een langdurige set up van een spel
• control & calculus je wapendevies is
• graag magere spelregels op één A4-tje, 14 punts wel te verstaan.

4. Speloordeel

• Materiaal: 8/10
• Spelmotor: 8/10
• Handleiding: 9,5/10
• Spelplezier: 17.5/20
• TOTAAL: 86 %