1. Gegevens
- Minimum leeftijd: 12
- Spelduur: 1 tot 3 uur
- 2 tot 8 spelers
- Spelauteur: Larry Harris
- Uitgeverij: Hasbro
- Taal: Engels
- Jaar van eerste uitgave: 2013
2. Veel geld voor weinig spelplezier
- Dit spel heeft een fors prijskaartje: 82 euro bij Spelmagazijn. En dat is dan nog een koopje. Vorig jaar zag ik dit spel op een beurs en werd er maar liefst 100 euro voor gevraagd.
- Okay, in de doos zitten massa’s plastic soldaatjes, schepen, tanks, kanonnen en vliegtuigen. De acht naties hebben elk hun correcte uniform. Tot daar het goede nieuws.
- Het slechte nieuws: er zitten niet genoeg soldaatjes in de set om de facties van de grote naties te spelen. Als je met Duitsland speelt, dan zal je moeten improviseren om de ontbrekende infanteristen voor te stellen. Voor dat geld en dan nog zelf kroonkurkjes of iets anders bijplaatsen? Neen, dat kan niet. Er zitten wel fiches in het spel, maar die moeten onder de figuurtjes gezet worden. Je kan dan wel fichestapels zonder figuur als infanteristen aanduiden, maar toen wij het zo speelden, bleek dat verwarrend te zijn.
- Op de doos staat een spelduur van 1 tot 3 uur, maar dat is ver bezijden de waarheid. Vervang het woord “uur” door “dagen” en dan zit je dichter bij de waarheid. Misschien dat je het met één gemotiveerde tegenspeler werkt en allebei de regels kent, dat je het spel uitspeelt op een middag en avond.
- Ik ben gefascineerd door de Eerste Wereldoorlog. Ik heb zelf een drietal spellen ontworpen rond dit thema. Je moet al heel hard je best doen om mij met je boek, spel of film in over ’14-’18 niet te boeien. Larry Harris is daar nochtans bloemrijk in geslaagd.
- Dit spel is uitgebracht één jaar voor het herdenkingsjaar van de start van de Eerste Wereldoorlog. Ik heb de indruk dat het haastwerk was. Is alles wel getest geweest? Waarom is de opstelling standaard 2 infanteristen en 1 kanon en dat voor elk gebied, uitgezonderd Noord-Frankrijk en Duitsland? Dat ruikt naar rap-rap-werk.
- Het spel sleept zich voort. Nu weet ik wel dat de Eerste Wereldoorlog een uitputtingsslag was, maar om de spelers daartoe te veroordelen… Een speler handelt afzonderlijk een hele sequentie van procedures af. Je kan rustig een koffie zetten, je boterham smeren en je eigen confituur bereiden als een ander aan de beurt is. Zeker als je met zijn achten speelt, dan mag je rekenen dat het een uur duurt vooraleer je opnieuw iets mag doen (uitgezonderd als je aangevallen wordt). De speler die Amerika vertegenwoordigt kan best een DVD of een goed boek meenemen. Hij mag de eerste 4 beurten niets doen, tenzij hij aangevallen wordt, maar de uitgeslapen Centrale speler weet wel beter. Dat betekent dat de Amerikaanse speler de facto op een normale spelavond met normale spelers NIET aan de bak komt.
- Dat zijn speltechnieken die thuishoren bij spelen uit de jaren tachtig en begin jaren negentig van de vorige eeuw. Dit kan je anno 2014 niet meer maken. Er is zoiets als de “the bad old days”.
- Denk niet dat ik niet vergevingsgezind ben voor de A&A-reeks. Je mag mij altijd vragen voor een Axis & Allies revised edition. En ik ben de trotste bezitter van Battle of the Bulge, Guadalcanal en D-day. D-day heeft zijn tekortkomingen en kan wat huisregels gebruiken. Battle of the Bulge hanteert een eigen spelsysteem, maar werkt. Guadalcanal is in mijn visie de beste van de “special”-reeks. Maar Axis & Allies revised edition staat als een huis. Het is voor mij de standaard in groot-strategie-spellen voor WO II. In die mate dat ik stelselmatig andere spelen in dit genre oversla.
- Echter, de 1914-versie komt zelfs hiervan niet in de buurt. Het duurt allemaal veel te lang en er zit gewoonweg te weinig variatie in het spel. Er is gewoonweg ten weinig schwung om zoveel speeltijd te rechtvaardigen. Met een deftige Twilight Imperium zit ik ook een hele dag aan de speeltafel, maar dan hebben de deelnemers tenminste het gevoel van “ik heb iets meegemaakt”. Het is mogelijk dat dit spel de ervaring van de Eerste Wereldoorlog te uitdrukkelijk wil meegeven. Na afloop hiervan denk je bij jezelf: dit wil ik nooit meer maken.
- Misschien dat ik met een goede vriend, even gefascineerd door WO I, dit spel nog een kans wil geven, en mogelijk dat we dan er iets positiefs in ervaren, maar voorlopig geef ik aan de doorsnee-speler/koper volgend advies: geef uw geld aan iets anders uit.
Koop dit spel enkel als jij…
- Zeer geïnteresseerd bent in de Eerste Wereldoorlog.
- Bereid bent alle tekortkomingen te aanvaarden, onder andere onduidelijke regels, lange spelbeurten, traag voortschrijden van het spel.
- Iemand kent die het goed vindt om hier een hele dag aan te besteden.
Laat dit spel liggen als je …
- En wacht op een eventuele tweede, herziende versie.
- Ondertussen schaf het uitstekende “Eerste Wereldoorlog” van Ted Raicer aan(Phalanx Games), zwaar over het hoofd gezien, maar het bezorgt een deugdelijke beleving van de Eerste Wereldoorlog op een paar uur tijd.
4. Speloordeel
- Materiaal: 4/10
- Spelmotor: 3 /10
- Handleiding: 4/10
- Spelplezier: 2/20
- TOTAAL: 26 %
Wat u zegt is allemaal correct. Er zijn inderdaad te weinig soldaten en grijze in rode fiche’s aanwezig,maar met twee gepassioneerde spelers is het wel een leuk spel.Het voortdurend moeten aanvoeren van verse troepen geven ons het gevoel van de waanzinnige uitputtingsslag dat de eerste wereldoorlog wel was.Gedurende de eerste vier beurten kan Amerika trouwens een grote troepenverplaatsing uitvoeren naar Europa om er dan voluit voor te gaan in de volgende beurten.Al bij al benaderd het wel goed de eerste wo.