Het Orakel van Delphi

1 Gegevens

  • Minimumleeftijd: 12+
  • Spelduur: 70-100 minuten
  • 2 tot 4 spelers
  • Spelauteurs: Stefan Feld
  • Uitgeverij: 999 Games
  • Illustraties: Dennis Lohausen
  • Taal: Nederlands
  • Jaar van eerste uitgave: 2016

2 DHL – afdeling Olympus

  • Het tragische dalende aantal volgelingen noopte de bestuursraad van NV GRIEKSE GODEN tot een drastische koerswijziging. CEO Zeus had zijn vertrouwen in de klassieke helden verloren. Hercules en Perseus kregen op hun jaarlijkse evaluatie te lezen: “Jullie competenties zijn niet diegene waar ons team nood aan heeft in antwoord op de uitdagingen van morgen.”
    De twaalf werken van Hercules zijn uitbesteed aan een koeriersbedrijf, waar jij als speler de leiding van krijgt. Dit is in wezen een pick up & delivery game.
  • De twaalf werken zelf werden ook zwaar onder handen genomen. Nog maar 3 monsters verslaan en de rest wordt omgezet naar “bouw en verfraai”. Lever een blokje hier en daar, breng gekleurd figuurtje van a naar b, zodat de NV GRIEKSE GODEN een eigentijdse positieve en constructieve bijdrage levert aan onze maatschappij. Je gaat tempels bouwen, standbeelden oprichten, offers brengen in andere tempels en cultusplaatsen installeren. Na 4 spellen en 30 jaar activiteit in de levensbeschouwelijke sector vraag ik me af: wat is het verschil tussen een tempel bouwen en het installeren van een cultusplaats? Stuur mij een mail als je het weet.
  • In dit spel werk je met de worp van je vorige beurt. Die biedt je een scala van acties aan: verplaatsen, bouwen, ophalen, brengen, leveren… Als je dit spel moet uitleggen, voorzie je van voldoende water, want je keel raakt droog. Bedoeling is zo snel mogelijk 12 opdrachten af te handelen. Die zijn voor iedereen hetzelfde.
  • In de uitleg van de uitgever staan twee kemels van fouten. Dit spel refereert naar Hercules en niet naar Odysseus. Je werpt de orakeldobbelstenen op het einde van de beurt en niet in het begin.
  • Geluk speelt een heel grote rol in dit spel. Te groot naar mijn smaak, en ik ben doorgaans geneigd om meer geluksfactoren te accepteren in een spel dan mijn kompanen. Je hebt het geluk van de dobbelstenen en de kaartjes die je krijgt. Je kan wel wat bijsturen met fiches, maar ik heb te dikwijls waargenomen dat het misloopt. Ik denk dan vooral aan het omdraaien van de wolkjes (= het ontdekken van de geschikte cultusplaats) Als je daar geluk mee hebt, dan kan je vier tot vijf beurten vooruit zijn op de tegenpartij. Ervaren spelers weten dat ze dit eerst moeten doen en pushen vooral hun groene god. Die vrij snel waardeloos wordt als alle wolkjes omgedraaid zijn.
  • Ook zijn er beloningen die je direct een opdracht doen volbrengen. Je moet alleen maar geluk hebben… en je staat weer drie beurten voor op een ander.
  • Het spelbord oogt mooi en kleurrijk. Maar het is ook een puzzel. Het opstellen van dit spel lukte me nu al in drie kwartier.
  • De spelbeurten duren lang, maar ik kon er mee leven. Er is enkel wat interactie als iemand op het einde van de beurt zijn dobbelstenen gooit, want daarmee kan je 1 van je goden pushen. Voor de rest is de interactie beperkt tot het weghalen van kaarten voor de neus van een andere.
  • De spelmotor krijgt van mij een onvoldoende. Hij hapert en draait niet soepel genoeg. Je hebt veel tijd nodig om alles uit te leggen en het verraderlijke zit in me in dingen die hard op elkaar lijken qua vormgeving en aanduiding, maar wezenlijk verschillen. Alles wordt aangeduid met kleuren, maar soms moet je kijken naar de kleuren van het vak waar je op staat, dan naar de kleur van het figuurtje en op een ander moment is de kleur van het vak naast je (het doelwit van je actie) van doorslaggevend belang. Er zijn veel kleine regeltjes waarmee je rekening moeten houden.
  • Wat mij deze spelmotor doet afkeuren is het volgende. In 3 van de 4 spellen wachtten we meer dan een uur en half tot de onaantastbare leider de job klaar had. We juichten allemaal toen hij klaar was. Serieus, twee uur door moeten spelen omdat de winnaar niet meer in te halen is? Dat was oké voor mij in 1974, toen het hele gezin Monopoly speelde, maar in 2017 is het voor mij onaanvaardbaar. Het doel van een spel is mij amuseren, vanaf dat het mij verveelt wil ik ervoor betaald worden of het ding terug in de kast zetten.
  • Zoals elke beoordeling is deze persoonlijk en subjectief. Voel je vrij om van dit spel toch te genieten ondanks mijn kritiek. Ik ben geen god. Zelfs niet in het diepst van mijn gedachten.

3. Koopadvies

Koop dit spel als jij …

  • een hevige fan van Stefan Feld bent
  • spelen verzamelt in verband met Griekse mythologie
  • een zwak hebt voor spellen met veel gekleurde symbolen, tekens en fiches

Laat dit spel liggen als je …

  • niet van lange wachttijden houdt
  • op zoek bent naar veel spelers-interactie
  • iemand die voorop loopt in de score toch nog wil inhalen

4. Speloordeel

  • Materiaal: 6/10
  • Spelmotor: 3/10
  • Handleiding: 7/10
  • Spelplezier: 8/20
  • TOTAAL: 48 %

2 gedachten over “Het Orakel van Delphi”

  1. Leuke recensie, duidelijk ook waarom je iets wel of niet vindt.

    Maar waarom hanteer je een 20 punten systeem bij spelplezier en doet dat niet bij de andere categorieën? Jouw blog, jouw regels, maar het viel me op vanwege de 8 bij spelplezier, wat niet echt jouw woorden reflecteerde (tot het moment van opletzaamheid van mijn kant 😉 ).

    Ik snap de mogelijkheid tot het geven van ‘halfjes’ (soms is een 7 echt te weinig, maar een 8 geflateerd, tada 7,5), maar zou je dan niet de andere categorieën ook tot het 20 puntensysteem kunnen omzetten, waar je uiteraard zelf wel of niet kan bepalen of iets ergens tussen valt?

  2. Heel scherp gezien Gertjan. Ja, ik zet spelplezier doelbewust op 20 punten. Omdat het volgens mij het belangrijkste Het tracht weer te geven in welke mate ik persoonlijk het spel graag spel. Ik kan het ook omschrijven als de gretigdheid waarmee ik het spel opnieuw wil spelen. Dus wat boven de 17 scoort is te vertalen “ik-bel-vanavond-mijn-vrienden-om-dit-morgen-te-doen” en wat onder de 10 valt “gaat-in-verkoopbak”.
    Een spel kan mooi uitgevoerd zijn, de regelboek juist en een werkende spelmotor hebben en toch nog falen qua spelplezier.

    Is dit subjectief? 100% ja.

    Die 8 is uitzonderlijk laag. Ik heb daar wel over nagedacht en overleg gepleegd met medespelers. Voor hen varieerde het spelplezier-cijfer van 12 tot 0 op 20.

    Op Boardgame Geek lees ik met interesse negatieve kritieken op voorwaarde dat er een duidelijke argumentatie is.

    De spelen die ik bespreek zijn eigen aankopen. Ik krijg die niet gratis toegestuurd voor een review. Meestal zullen dus die spelplezierresultaten meevallen, omdat ik dingen kies waarvan ik hoop dat ze me zullen bevallen.
    Ik ga geen 40 euro express neertellen om eens een negatief verslag te schrijven. 🙂

    Maar koop ik dus niet altijd zo wijs….

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.