Armageddon

1 Gegevens

• Minimumleeftijd: 12+
• Spelduur: 30-60 minuten
• 3 tot 4 spelers
• Spelauteurs: Chris Marling en David Thompson
• Uitgeverij: Queen Games
• Illustraties: Markus Erdt
• Taal: Engels
• Jaar van eerste uitgave: 2016

2 Puike pionnenplaatsing

• Pionnenplaatsing, wat betekent dat? Dat is mijn Nederlandse vertaling voor de term “workerplacement”. Dat is een courant spelmechanisme, dat je tegenkomt in veel spellen. Enkele bekende: Agricola, Caylus en Stenen Tijdperk. Beknopt omschreven: door het plaatsen van een pion kies je een bepaalde actie. Veelal blokkeer je met die actie de mogelijkheid voor de spelers die na jou komen.
• In Armageddon ben jij de leider van een gemeenschap die overeind krabbelt na een wereldwijde ramp. Wat die ramp precies inhoudt, wordt aan de verbeelding overgelaten. Afgaande op de illustraties van zuurstofmaskers en geblakerde ruïnes ging het wel over iets ernstiger dan een economische terugval van de Dow-Jones-index. Het lijkt erop dat enkele staatshoofden ook nog heethoofden waren en hun vingers toch niet van die dikke, rode knop konden houden. Diezelfde knop onder het plaatje “Total Nuclear Attack”.
• De handleiding was duidelijk en foutloos.
• Als je liefhebber bent van het pc-game Fall Out, dan kan jij je perfect inleven in dit spel. De hele wereld is gereduceerd tot een desolaat woestijnlandschap, met verschillende onbetreedbare hoogradioactieve plaatsen waar enkel snelgroeiende tumoren gedijen. Maar zoals aangetoond in verschillende tv-series, het meeste dodelijke zijn niet de ziektes, de weersomstandigheden of de vreemde wezens, maar wel onze medemensen. Het mag nu al gene vette zijn inzake menselijkheid. Eens de wetten en de ordehandhaving wegvallen, blijft er niet veel over van onze beschaving. Heb jij jezelf net uit een radioactieve zone gesleept, je magere lijf beschermd tegen de straling, net voldoende blikjes bonen-in-tomatensaus naar de haveloze barak gesleept die je “thuis” noemt of er staat één of andere minkukel met een doorgeladen Heckler & Koch. Als je geluk hebt ben je enkel je blikjes en je schuilplaats kwijt.
  Net zoals in Fall Out, moet jij in de eerste plaats je plekje onder de onbarmhartige zon verdedigen. Uitbouwen en groeien komen later. Ook in de latere fases blijft beveiliging een issue. Temeer daar het aantal bandieten alleen maar verhoogt. Als je het risico van de schurken miskent, dan rekent het spelsysteem daar onherroepelijk mee af. Zelfs maar enkele bandieten in leven laten, beschadigt je moeizaam opgebouwde infrastructuur. Als die gebreken vertoont, dan sijpelen er nog meer booswichten door om je nederzetting helemaal naar de vaantjes te helpen.
• Waar dit spel volgens mij in excelleert, is de coherentie tussen thema-mechanisme-illustraties. De vier acties waarop je in het begin van elke ronde op moet inzetten, zijn heel verhalend voor mij. Stuur ik mijn grootste ploeg erop uit om in de omliggende heuvels materiaal te gaan zoeken, maar met het risico de aandacht te trekken van ongewenste sujetten? Of leg ik mijn hoofdinspanning bij het oprichten van nieuwe gebouwen? Of ga ik voor het benutten van mijn faciliteiten? Of voer ik broodnodige reparaties? Je kan je inspanningen verdelen. Daar tegenoverstaand zal het biedsysteem je verhinderen om tevreden te blijven met de restjes. Want het laagste bod wordt steevast afgestraft met een malus, terwijl wie het hoogste biedt, een bonus opstrijkt. Doorgaans ben ik niet zo’n liefhebber van biedmechanismen. Zeker niet als het om blind bieden gaat met alles kwijt. In dit spel gebeurt het bieden open en de betaling direct.
  De grafische afwerking ademt de droefgeestigheid van een vernielde biosfeer uit. Wat de spelers-pion echter moet voorstellen, daar hebben we nog altijd het raden naar. Het lijkt wel op een pacmannetje of een kwal. Dit had beter gekund. Dat de meeples eenvormig zijn, heeft met hun functioneren te maken. Tenslotte moeten zij onherkenbaar blijven voor de vingers in de vorraadzak waaruit ze getrokken worden.
• Onlangs heb ik Great Western Trail gespeeld die ook een thematische pionnen-plaatser wil zijn. Voor mij was de binding thema-mechanisme beduidend zwakker dan in Armageddon. In Great Western Trail voelde ik mijn minder betrokken dan in Armageddon. Dit laatste spel werd door een mede-ludopaat omschreven als een “goeie light- tot middleweight workerplacement”. Daar kan ik mijn volmondig bij aansluiten.
• De spelduur klokt af op een goed anderhalf uur met speluitleg voor vier spelers. Een behoorlijke prestatie die ik weet te waarderen. Het half uur op de doos lijkt me niet realistisch.
• Tip 1: de meeste punten zitten verstopt in de stapel equipment-kaarten. Maar het is niet aan te raden om direct iedereen van je ploeg op zoektocht naar waardevolle rugzakjes uit te sturen.
• Tip 2: beveilig je nederzetting. Bandieten afknallen tot de laatste man. Want het spelmechanisme zit zo in elkaar dat eens zij de overhand krijgen, de boel escaleert. Bandieten die niet tegengehouden worden, zorgen altijd voor een negatief effect en dat ontaardt al snel in een lawine die je punten naar beneden trekt. Ik heb al verschillende spelers dit zien veronachtzamen en zij waren de rest van het spel enkel bezig met overleven en kwamen niet meer in de buurt van de koplopers.

3. Koopadvies

Koop het spel Armageddon als jij…

• van “worker-placement” houdt,
• je kiplekker voelt in een post-apocalyptische setting,
• belang hecht aan zinvolle thema-implementatie.

Laat dit spel liggen als je …

• een avonturenspel verwacht bij deze titel,
• uitkijkt naar een aardverschuivende vernieuwing,
• niet om kan met een spelmechanisme dat foute keuzes in het begin zwaar afstraft.

4. Speloordeel

• Materiaal: 8/10
• Spelmotor: 7.5/10
• Handleiding: 8.5/10
• Spelplezier: 17/20
• TOTAAL: 82 %